Kālikāstotram
Hymne zu Ehren von Kālikā
अथ
कालिकास्तोत्रम् ।
Atha
Kālikāstotram |
Und nun beginnt das Kālikāstotram. |
सिततरसंविदवाप्यं सदसत्कलनाविहीनमनुपाधि ।
जयति जगत्त्रयरूपं नीरूपं देवि ते रूपम् ॥१॥
Sitatarasaṃvidavāpyaṃ sadasatkalanāvihīnamanupādhi |
Jayati jagattrayarūpaṃ nīrūpaṃ devi te rūpam || 1 ||
Oh Devī! Erhaben ist Deine Natur, (diese) ist Formlos, (obgleich sie) die Formen der drei Welten annimmt (, und ist) völlig frei von (dem, was die Vorstellungen von) Sein und Nichtsein antreibt, (und) durch keinerlei Täuschung verändert (, und nur) erreichbar durch Reines Bewusstsein. || 1 ||
एकमनेकाकारं प्रसृतजगद्व्याप्तिविकृतिपरिहीनम् ।
जयति तवाद्वयरूपं विमलमलं चित्स्वरूपाख्यम् ॥२॥
Ekamanekākāraṃ prasṛtajagadvyāptivikṛtiparihīnam |
Jayati tavādvayarūpaṃ vimalamalaṃ citsvarūpākhyam || 2 ||
Erhaben ist Deine Einzigartige --d. h. wahrhaft nicht-dualistische-- Natur, bekannt als die Essentielle Natur des Bewusstseins, (welches) die einzige Vielfalt (ist), (Welche) frei von jeglichen fließenden Modifikationen das Universum durchdringt (und) frei von allen Unreinheiten (ist). || 2 ||
जयति तवोच्छलदन्तः स्वच्छेच्छायाः स्वविग्रहग्रहणम् ।
किमपि निरुत्तरसहजस्वरूपसंवित्प्रकाशमयम् ॥३॥
Jayati tavocchaladantaḥ svacchecchāyāḥ svavigrahagrahaṇam |
Kimapi niruttarasahajasvarūpasaṃvitprakāśamayam || 3 ||
Erhaben ist Dein unaussprechliches Verständnis des eigenen Selbst des Einzelnen, bestehend aus dem Licht des Bewusstseins der Ureigenen und zum Schweigen gebrachten oder Höchsten Essentiellen Natur des Einzelnen (das) innerlich - d.h. auf der Sphäre der Subjektivität –durch (Deinen) Freien Willen hervorbricht. || 3 ||
वान्त्वा समस्तकालं भूत्या झंकारघोरमूर्तिमपि ।
निग्रहमस्मिन्कृत्वानुग्रहमपि कुर्वती जयसि ॥४॥
Vāntvā samastakālaṃ bhūtyā jhaṃkāraghoramūrtimapi |
Nigrahamasminkṛtvānugrahamapi kurvatī jayasi || 4 ||
Indem du die Zeit erbrichst, (die) durch (Deine) Existenz alles durchdringt und (als) das furchterregende Geräusch (im Geist des Einzelnen) erscheint, verströmst (Du) wahrlich Gnade, indem du ihre Zerstörung erschaffst --d. h. indem du die Zeit zerstörst--. Du Bist (so) Erhaben --wörtlich: „Du bist Diejenige, Die, nachdem sie die Zerstörung der Zeit vollbracht hat, Gnade ausschüttet, die der tatsächliche Zustand ist, der nach der Zerstörung der Zeit existiert. Und diese ‚Gegenwart‘ bist Du!“-- || 4 ||
कालस्य कालि देहं विभज्य मुनिपञ्चसंख्यया भिन्नम् ।
स्वस्मिन्विराजमानं तद्रूपं कुर्वती जयसि ॥५॥
Kālasya kāli dehaṃ vibhajya munipañcasaṃkhyayā bhinnam |
Svasminvirājamānaṃ tadrūpaṃ kurvatī jayasi || 5 ||
Nachdem du den Körper der Zeit zerteilt hast, manifestierst Du ihre Natur oder Form, (das) geteilt wird durch Zählen von sieben und fünf – also zwölf – (und) erstrahlst in Deinem Selbst. Oh Kālī! Du bist Erhaben. || 5 ||
Anmerkungen:
Das Wort 'muni' oder 'Seher' ist ein Symbol für die Zahl 'sieben' aufgrund der 'Pflug-Sternkonstellation', (die) als Ansammlung der sieben himmlischen muni-s gilt und sich um den Polarstern oder Dhruvaḥ --wörtl. 'feststehend'-- dreht.
भैरवरूपी कालः सृजति जगत्कारणादिकीटान्तम् ।
इच्छावशेन यस्याः सा त्वं भुवनाम्बिका जयसि ॥६॥
Bhairavarūpī kālaḥ sṛjati jagatkāraṇādikīṭāntam |
Icchāvaśena yasyāḥ sā tvaṃ bhuvanāmbikā jayasi || 6 ||
Du bist die Erhabene Mutter des Universums! Durch Deren Willensgewalt die Zeit, die ein furchterregendes Aussehen hat, das Universum manifestiert, (das) mit der Ursache der Welt beginnt und mit dem (kleinsten) Wurm endet. || 6 ||
जयति शशाङ्कदिवाकरपावकधामत्रयान्तरव्यापि ।
जननि तव किमपि विमलं स्वरूपरूपं परं धाम ॥७॥
Jayati śaśāṅkadivākarapāvakadhāmatrayāntaravyāpi |
Janani tava kimapi vimalaṃ svarūparūpaṃ paraṃ dhāma || 7 ||
Oh Mutter! Erhaben ist Deine Unbeschreibliche (und) Makellose Form, (Die) die eigene Essentielle Natur des Einzelnen (ist), die Höchste Wohnstätte, (die) den Kern der dreifachen Wohnstätte des Mondes, der Sonne und des Lichts - d.h. des Objekts, der Erkenntnis und des Subjekts - durchdringt. || 7 ||
एकं स्वरूपरूपं प्रसरस्थितिविलयभेदतस्त्रिविधम् ।
प्रत्येकमुदयसंस्थितिलयविश्रमतश्चतुर्विधं तदपि ॥८॥
इति वसुपञ्चकसंख्यं विधाय सहजस्वरूपमात्मीयम् ।
विश्वविवर्तावर्त प्रवर्तकं जयति ते रूपम् ॥९॥
Ekaṃ svarūparūpaṃ prasarasthitivilayabhedatastrividham |
Pratyekamudayasaṃsthitilayaviśramataścaturvidhaṃ tadapi || 8 ||
Iti vasupañcakasaṃkhyaṃ vidhāya sahajasvarūpamātmīyam |
Viśvavivartāvarta pravartakaṃ jayati te rūpam || 9 ||
Erhaben ist Deine Form, die die einzige Form der Essentiellen Natur des Einzelnen ist, (die) dreifach ist entsprechend (den Unterteilungen von) Manifestation, Erhaltung und Auflösung, (die wiederum) einzeln jeweils vierfach sind, wegen (den Unterteilungen in) Emporsteigen, Etablierung, Zurückziehen und Rast --d.h. bis jetzt zwölf--, und mit Hinzunahme der eigenen Angeborenen Essentiellen Natur(, die) den Strudel der Welt (und auch) des Geistes in Bewegung setzt --d.h. mit den Aktivitäten des 'Äußeren' und 'Inneren' fortfährt--, zählt‘s Dreizehn. || 8-9 ||
सदसद्विभेदसूतेर्दलनपरा कापि सहजसंवित्तिः ।
उदिता त्वमेव भगवति जयसि जयाद्येन रूपेण ॥१०॥
Sadasadvibhedasūterdalanaparā kāpi sahajasaṃvittiḥ |
Uditā tvameva bhagavati jayasi jayādyena rūpeṇa || 10 ||
Oh! Erhabene Bhagavatī --wörtl. Glückliche -! Weil (Du die) Erhabene (bist), bist Du aufgrund dieser Natur die Einzige, die (als) das unbeschreibliche angeborene Bewusstsein verkündet (wird, das sich) der Zerstörung der Entstehung der Trennung von Sein und Nichtsein widmet. || 10 ||
जयति समस्तचराचरविचित्रविश्वप्रपञ्चरचनोर्मि ।
अमलस्वभावजलधौ शान्तं कान्तं च ते रूपम् ॥११॥
Jayati samastacarācaravicitraviśvaprapañcaracanormi |
Amalasvabhāvajaladhau śāntaṃ kāntaṃ ca te rūpam || 11 ||
Erhaben ist Deine Gefällige und Friedvolle Natur im Ozean der eigenen Makellosen Essenz des Einzelnen, (die) sich mit der Schöpfung der Ausdehnung der mannigfaltigen Welt aller beweglichen und unbeweglichen Wesen wogt. || 11 ||
सहजोल्लासविकासप्रपूरिताशेषविश्वविभवैषा ।
पूर्णा तवाम्ब मूर्तिर्जयति परानन्दसंपूर्णा ॥१२॥
Sahajollāsavikāsaprapūritāśeṣaviśvavibhavaiṣā |
Pūrṇā tavāmba mūrtirjayati parānandasaṃpūrṇā || 12 ||
Oh Mutter! Diese Herrlichkeit der ganzen Welt, (die) erfüllt (ist) von der Ausdehnung der Angeborenen oder Natürlichen Manifestation, (die) Deine Erweiterte Form (ist, ist) ganz Voll Höchster Freude (wie der Mond und ist) Erhaben. || 12 ||
कवलितसकलजगत्त्रयविकटमहाकालकवलनोद्युक्ता ।
उपभुक्तभावविभवप्रभवापि कृशोदरी जयसि ॥१३॥
Kavalitasakalajagattrayavikaṭamahākālakavalanodyuktā |
Upabhuktabhāvavibhavaprabhavāpi kṛśodarī jayasi || 13 ||
(Du bist) die Höchste Kṛśodarī, (die) mit dem Akt des Verschlingens der schrecklichen großen Zeit beschäftigt (ist, welche) alle drei Welten verschlungen (hat) und die Quelle der Herrlichkeit der verschlungenen weltlichen Existenz ist. || 13 ||
रूपत्रयपरिवर्जितमसमं रूपत्रयान्तरव्यापि ।
अनुभवरूपमरूपं जयति परं किमपि ते रूपम् ॥१४॥
Rūpatrayaparivarjitamasamaṃ rūpatrayāntaravyāpi |
Anubhavarūpamarūpaṃ jayati paraṃ kimapi te rūpam || 14 ||
Erhaben ist Deine Unfassbare (und) Unvergleichliche Höchste Natur, (die) Formlos ist, (aber) die Form der Wahrnehmung annimmt (und) frei von den drei Formen --d.h. Subjekt usw.-- ist, (aber) ihr Herz durchdringt. || 14 ||
अव्ययमकुलममेयं विगलितसदसद्विवेककल्लोलम् ।
जयति प्रकाशविभवस्फीतं काल्याः परं धाम ॥१५॥
Avyayamakulamameyaṃ vigalitasadasadvivekakallolam |
Jayati prakāśavibhavasphītaṃ kālyāḥ paraṃ dhāma || 15 ||
Erhaben ist das Unvergängliche (und) Unermessliche, Absolut Transzendentale Höchste Reich von Kālī (Die) die Ausdehnung der Majestät des Prakāśa oder Licht (und) die Welle des Unterscheidenden Wissens (ist,) in der (die Konzeptionen von) Sein und Nichtsein weggeschmolzen sind. || 15 ||
ऋतुमुनिसंख्यं रूपं विभज्य पञ्चप्रकारमेकैकम् ।
दिव्यौघमुद्गिरन्ती जयति जगत्तारिणी जननी ॥१६॥
Ṛtumunisaṃkhyaṃ rūpaṃ vibhajya pañcaprakāramekaikam |
Divyaughamudgirantī jayati jagattāriṇī jananī || 16 ||
Erhaben ist die Mutter (, die,) nachdem sie (Ihre) Natur (, die) dreizehn zählt nacheinander auf fünffache Weise geteilt hat --d. h. Sie wird Fünfundsechzigfach—(was) den Göttlichen Strom --d. h. das Vṛndacakram-- ausströmen lässt und (es einem) ermöglicht, den (Ozean) des Universums zu überqueren. || 16 ||
भूदिग्गोखगदेवीचक्रलसज्ज्ञानविभवपरिपूर्णम् ।
निरुपमविश्रान्तिमयं श्रीपीठं जयति ते रूपम् ॥१७॥
Bhūdiggokhagadevīcakralasajjñānavibhavaparipūrṇam |
Nirupamaviśrāntimayaṃ śrīpīṭhaṃ jayati te rūpam || 17 ||
Erhaben ist Deine Natur, die der ehrwürdige Pīṭha oder Heilige Sitz ist, (der) aus einer unvergleichlichen Ruhe voll der Herrlichkeit des Wissens besteht, (das) durch das Rad der Göttin ans Licht kommt, (die) die äußere Welt, die äußeren (und) inneren Sinne (und) das Bewusstsein durchdringt. || 17 ||
प्रलयलयान्तरभूमौ विलसितसदसत्प्रपञ्चपरिहीनाम् ।
देवि निरुत्तरतरां नौमि सदा सर्वतः प्रकटाम् ॥१८॥
Pralayalayāntarabhūmau vilasitasadasatprapañcaparihīnām |
Devi niruttaratarāṃ naumi sadā sarvataḥ prakaṭām || 18 ||
O Devī! Ich preise den Allergrößten, (der) frei (ist) von der Ausdehnung, was als „Sein und Nichtsein“ erscheint (und) im inneren Stadium des Verschwindens der Auflösung (liegt und) ständig überall offensichtlich (ist). || 18 ||
यादृङ्महाश्मशाने दृष्टं देव्याः स्वरूपमकुलस्थम् ।
तादृग्जगत्त्रयमिदं भवतु तवाम्ब प्रसादेन ॥१९॥
Yādṛṅmahāśmaśāne dṛṣṭaṃ devyāḥ svarūpamakulastham |
Tādṛgjagattrayamidaṃ bhavatu tavāmba prasādena || 19 ||
Durch Deine Gunst, Oh Mutter! (Möge) diese dreifache Welt genauso werden wie die Essentielle Natur von Devī, die in Absoluter Transzendenz steht, wie ich (sie) auf dem Einäscherungsplatz Wahrgenommen habe! || 19 ||
इत्थं स्वरूपस्तुतिरभ्यधायि सम्यक्समावेशदशावशेन ।
मया शिवेनास्तु शिवाय सम्यङ्ममैव विश्वस्य तु मङ्गलाय ॥२०॥
Itthaṃ svarūpastutirabhyadhāyi samyaksamāveśadaśāvaśena |
Mayā śivenāstu śivāya samyaṅmamaiva viśvasya tu maṅgalāya || 20 ||
Auf diese Weise soll (diese) Lobpreisung der Essentiellen Natur des Einzelnen, präsentiert durch die Macht des Zustands der Vollständigen Absorption durch mich, (Der) Śiva ist, dem Wohlergehen und Glück der Welt dienen, (die) nichts anderes als ganz und gar meine eigene (Natur) ist. || 20 ||
॥कृतिरियं श्रीज्ञाननेत्रपादानामिति शिवम्॥
|| Kṛtiriyaṃ śrījñānanetrapādānāmiti śivam ||
Dieses Werk ist (geschrieben) vom höchst ehrwürdigen Jñānanetra. Möge es allen wohl ergehen! ||
Sanskrit Quelle:
Svāmī Lakṣmaṇa Joo
